Lepiej jest mieć jeden dysk C:\ czy dwa C:\ i D:\ ?

[MGRM 0]

Bo mam tak, że C;\ zapycham, a D:\ prawie pusty i zamierzam wszystko z D:\ przenieść na C:\ i usunąć D:\ i później przenieść te wolne miejsce Easeusem na C:\. Jest do dobry pomysł czy też nie? Proszę o uzasadnienia.

[Volvox 0]

Wade 2 dyskow znasz, a wada jednego to taka, ze jak bedziesz chciał przeinstalować system, to nie ma gdzie zgrac plików przed formatowaniem.

[MGRM 0]

Formatować nie zamierzam, bo mam Windowsa 7 od kilkunastu dni i nie ma sensu tego robić, a w razie czego to na pendrive lub na płytkę można wrzucić dane.

[Arecki279 0]

Formatować nie zamierzam

OK, ale zawsze może mieć miejsce awaria systemu (wirus, po aktualizacji sterowników albo instalacji nowego programu, po nieprawidłowym zamknięciu itp.). Wtedy mógłbyś przywrócić C z wcześniej przygotowanego obrazu partycji, albo zainstalować Windows z formatowaniem C (bez ryzyka powstania bałaganu w starych i nowych folderach). Namawiam na powiększenie C .

[Janke5 19]

dysk systemowy lepiej podzielić na partycje, jedna na system, reszta na dane, z powodów już wyżej podanych, mniej babrania się w razie awarii

[MGRM 0]

OK, ale zawsze może mieć miejsce awaria systemu (wirus, po aktualizacji sterowników albo instalacji nowego programu, po nieprawidłowym zamknięciu itp.). Wtedy mógłbyś przywrócić C z wcześniej przygotowanego obrazu partycji, albo zainstalować Windows z formatowaniem C (bez ryzyka powstania bałaganu w starych i nowych folderach). Namawiam na powiększenie C .

 

C:\ już powiększałem w sobotę o 20GB, wziąłem te 20GB z D:\ i Easeusem dałem na C:\, robiło się to nie całe 10 minut.

[airborne82 0]

dysk systemowy lepiej podzielić na partycje, jedna na system, reszta na dane, z powodów już wyżej podanych, mniej babrania się w razie awarii

 

I to jest najlepsze rozwiązanie.

ja mam np 3 dyski ( 1 tb , 500 gb , 250 gb ) i każdy został podzielony na partycje

 

Na system np 70 gb , programy 15 gb , kilka partycji na gry i kolejne kilka partycji na inne dane

 

W razie awarii systemu nie musze się martwić o dane czy zainstalowane gry ( a tych jest sporo i niektore nie wymagają reinstalacji )

A nawet gdyby spotkała mnie jakaś awaria i nie uruchomie systemu to mam płyte ratunkową i zawsze też coś tam wyciągne z partycji C ( no sejvy z gier , katalog firefox z zapisanymi stronami )

[Colicab 0]

Wade 2 dyskow znasz, a wada jednego to taka, ze jak bedziesz chciał przeinstalować system, to nie ma gdzie zgrac plików przed formatowaniem.

[Mikrowirus 0]

Kolego, nie każdy czyta posty drugi raz. Przykład już podałeś, jak nie powinno brzmieć zdanie.

 

Ja tez zawsze dzielę dysk systemowy. Nie mam ochoty na późniejsze nerwy.

[jagular 1801]

Chodzi oczywiście o partycje?

Lepiej mieć więcej, niż jedną.

Zaś co do reinstalacji systemu - nastąpi kiedyś, bez względu na to, co teraz uważasz. Jeżeli system będzie nie do uruchomienia, trudniej będzie zgrywać dane na inne nośniki (chociaż nie oznacza to, że to będzie niemożliwe).

[taborek 0]

Ja osobiście preferuję:

 

C:\ na SYSTEM

D:\ na wszystkie ważne dane

 

Na dysk D robię sobie dowiązania symboliczne ważnych katalogów z C, dzieki czmu nie musze pamiętać aby za kazdym razem przeklikiwać się przez nową ścieżkę instalacji dla gier/programów

 

mklink /F NAZWA_ŁĄCZA ELEMENT_DOCELOWY

np. mklink /F c:\"Program Files" d:\"Program Fils"
dowiaze d:\Program Files pod sciezka c:\Program Files"

[Frogu 0]

Ja osobiście preferuję:

 

C:\ na SYSTEM

D:\ na wszystkie ważne dane

 

Na dysk D robię sobie dowiązania symboliczne ważnych katalogów z C, dzieki czmu nie musze pamiętać aby za kazdym razem przeklikiwać się przez nową ścieżkę instalacji dla gier/programów

 

mklink /F NAZWA_ŁĄCZA ELEMENT_DOCELOWY

np. mklink /F c:\"Program Files" d:\"Program Fils"
dowiaze d:\Program Files pod sciezka c:\Program Files"

 

ja na c mam system i programy, a na d wszystkie pliki których nie chciałbym stracić przy formacie

[darolo1 0]

Ja mam tak samo jak kolega wyżej.

 

W razie awarii systemu gdy była by tylko jedna partycja C to byłoby bezsensowne babranie z linuxem-liveCD itp. aby zabezpieczyć dane.

[Kamilio123 0]

Zostaw sobie jakąś partycję D, nawet małą i trzymaj tam przynajmniej te ważne dane (dokumenty/zdjęcia/czy co tam uważasz). A jeżeli nie masz na kompie nic ważnego to wszystko jedno czy masz 1 czy 2 partycje Już nie raz się spotkałem, że ludzie stwierdzali, że można wszystko przeformatować bo i tak nic ważnego nie mają

[B166ER 0]

Nie wyobrażam sobie życia z jedną partycją.

 

Zapychanie partycji systemowej zamiast mieć wszystko ładnie posegregowane to IMO błąd.

[vault 0]

Nie wyobrażam sobie życia z jedną partycją.

 

Zapychanie partycji systemowej zamiast mieć wszystko ładnie posegregowane to IMO błąd.

Kwestia preferencji. Ja np. nie mam nawyku robienia "reinstala" co tydzień, a w razie czego mam zapasowy dysk i osobny backup, więc odzyskanie danych to nie problem. Nie widzę sensu szatkowania dysku na części i martwienia się ograniczoną pojemnością każdej z nich. Przynajmniej dopóki Windows nie ma dynamicznych partycji à la ZFS.

 

A posegregować to sobie mogę w katalogi .

[Ziemianin 0]

A ja mam 3 partycje na 500GB dysku "systemowym" (C:\ <=> SYSTEM, D:\ <=> PROGRAMS i E:\ <=> USERS) [1] oraz drugi dysk [2] (T:\) na "dane tymczasowe". Z upływem czasu widzę, że tworzenie C i D było lekko nadmiarowe (te partycje mogły by być połączone), jednak partycja E na przestrzeń użytkowników to super rozwiązanie. Zwykle się ona "zapycha" (u mnie w domu jest czterech użytkowników - ja, żona i dwójka potomstwa). Wydzielenie dysku E na profile użytkowników spowodowało, że system zawsze pracuje stabilnie, nawet jak z punktu widzenia użytkownika na dysku brakuje miejsca do zapisu. Utworzenie dysku T natomiast spowodowało, że w mniejszym stopniu zapycha się partycja systemowa i przestrzeń użytkowników danymi śmieciowymi (i łatwo jest ją "czyścić" -> wystarczy usunąć wszystko z podkatalogów *TMP* i *TEMP* na dysku T).

 

[1] użytkownicy mają dostęp tylko do swoich "Moje dokumenty" itp.; dyski C, D są chronione przed zapisem i dostęp do nich jest ograniczony dla Admina /czyli mnie :)/

 

[2] historycznie miałem kiedyś jeden dysk 80GB, ale jego pojemność się szybko wyczerpała, potem dokupiłem drugą 80-tkę... W między czasie system zaczął się restartować. Myśląc, że to wina dysku(-ów) dokupiłem 500GB aby zachować swoje "bezcenne" dane. Potem padły procek i płyta (to powodowało restarty - dyski ocalały) i "nowy" system powstał następująco:

a) kopia "bit po bicie" systemowej 80-tki na 500GB oraz "powiększenie" partycji na cały dysk 500GB tak aby wykorzystać całą dostępną przestrzeń dyskową (po około 100GB dla C i D, reszta dla E)

b) utworzenie z dwóch dysków 80GB macierzy RAID 0 i stworzenie z nich jednego dysku T (temporary) na katalogi TEMP, TMP (także katalogi %USERS%/Temp oraz Download dla pobieranych danych /Free Download Manager/)

 

Wiem, dziwny jestem... (żona ciągle mi to powtarza)