DVD+/- RW+/- RAM DL różnice

[Dlord 0]

jakie są różnice pomiędzy płytami

DVD-R vs. DVD+R

DVD-RW vs. DVD+RW

DVD-R DL vs. DVD+R DL

 

oraz co to DVD-RAM czym sie wyróżnica

[Janke5 24]

Wikipedia

[Pikol 0]

Wiem tylko tyle że zawsze mówią mi żebym brał + xD

 

różnic pomiędzy - a + nie znam, ale R to normalne DVD, RW to DVD wielokrotnego zapisu, a DL to DVD o pojemności chyba 8 gb.

 

wiem, jestem nieprzydatny D: lłaaa

[Dlord 0]

czytałem ale wyczytałem tylko że +R ma minimalnie więcej miejsca, jest nowsze i coś tam ma czego - nie mają.

 

różnice miezy R/RW/DL znam ale +/- przy każdym co daje/zmienia

[sproject 0]

W Google poszukaj. Już pierwszy link zawiera odpowiedź na twoje pytanie, tyle, że w języku Szekspira.

 

http://www.google.pl/search?q=dvd%2Br+vs+dvd-r

[Pikol 0]

Formaty DVD-R oraz DVD+R bardzo nieznacznie różnią się między sobą, choć oba są standardami jednokrotnego zapisu. Sposób użycia jest w obu przypadkach taki sam. Trzeba być jednak ostrożnym, jeśli chodzi o płyty DVD-R, ponieważ czyste nośniki mają dwa standardy. Ten, którego należy używać, nazywa się "DVD-R do użytku ogólnego". Ten drugi nosi nazwę "DVD-R do authoringu" i z powodu innego składu nadaje się tylko do masteringu. Ten rodzaj płyt DVD-R nie jest zazwyczaj dostępny dla szerokiej publiczności.

 

Sprawy komplikują się trochę bardziej, jeśli chodzi o formaty DVD-RW oraz DVD+RW. Technologia DVD-RW jest bardzo podobna do CD-RW. Jeśli chodzi o DVD+RW, stowarzyszenie DVD+RW Alliance chciało uprościć nagrywanie materiału wideo, szczególnie w warunkach domowych. Zaimplementowano więc technologię nazwaną Lossless Linking. W formacie DVD+RW materiał wideo może zostać zakodowany ze zmienną przepływnością (ang. VBR, variable bit rate). Zapis przy stałej przepływności wymaga wiele miejsca, konieczne są zatem przerwy podczas jego trwania. Zazwyczaj powoduje to utratę ciągłości ścieżki, co sprawia, że płyta staje się niekompatybilna z urządzeniami umożliwiającymi jedynie odczyt, jak odtwarzacze wideo DVD. Przy użyciu technologii DVD+RW proces ten można przerywać bez utraty ciągłości. Sprawia to, że standard ten jest wydajny i nadaje się do swobodnego zapisu informacji oraz zastosowań związanych z materiałem wideo. Możliwe jest także zastąpienie każdego 32-KB bloku (jednostki zapisu) innym bez utraty kompatybilności.

 

Aby nie utracić ciągłości zapisu, każdy blok danych musi zostać zapisany w odpowiednim miejscu z precyzją 1 mikrona. W tym celu zastosowano bardzo gęste pofałdowanie rowka z danymi na płycie (ang. wobble), częstotliwość sinusoidy, jaką on tworzy, wynosi 817 kHz (przy n=1). Zapewnia to, że zapis kończy się i zaczyna dokładnie w tym samym miejscu. Sygnał taktujący, opierający się na kształcie rowka, jest bardzo stabilny. Jednocześnie spiralny rowek przechowuje informacje konieczne do adresowania odpowiednich obszarów płyty. Dokonano tego za pomocą miejscowego odwrócenia fazy sinusoidy, która tworzy kształt rowka, co pozwala na kodowanie adresu. Na jeden 32-KB blok ECC przypadają cztery adresy, co sprawia, że ten format adresowania jest niezawodny nawet przy dużym poziomie zakłóceń.